De wereld van de rock- en heavy metal muziek wordt hoofdzakelijk bevolkt door mannen. Het zijn immers voornamelijk mannen die de zangpartijen voor hun rekening nemen en de muzikanten eromheen zijn vaak ook mannen. Toch zijn er tegenwoordig ook vrouwelijke metal-zangeressen, zoals Alissa White-Gluz (Arch Enemy), Ida Haukland (Triosphere), Fernanda Lira (Nervosa) en hardrock-bands die alleen maar uit vrouwen bestaan zoals de Zweedse metalband Crucified Barbara (deze band is inmiddels opgeheven). Helaas vormen de vrouwen in de hardrock-cultuur nog steeds een minderheid met een percentage van een schamele 10%.
Suzi Quatro
In de het begin van de jaren zeventig van de vorige eeuw kwam de glamrock op en muziekbands als Mud, Slade, Sweet en T-Rex schoten als paddenstoelen uit de grond. De glamrock kan worden beschouwd als een voorloper van de heavy metal. Destijds verscheen ook zangeres/bassiste Suzi Quatro ten tonele. In 1973-74 hoorden we regelmatig haar hitsingles op de radio voorbijkomen zoals ‘Can the Can’, ’48 Crash’ en ‘Devil Gate Drive’. Voor die tijd was dat loeiharde muziek. Ze werd daarom ook wel Queen of Noise of Queen of Glamrock genoemd. Ze was absoluut het prototype van de vrouwelijke rockmuzikanten en een grote inspiratiebron voor de dames die haar na haar kwamen.
The Runaways
Eén van de dames die Suzi Quatro als haar grote voorbeeld zag, was zangeres/gitariste Joan Jett, die deel uitmaakte van de vrouwelijke hardrockband The Runaways, opgericht in 1975. De andere bandleden waren leadgitariste Lita Ford, bassiste Jackie Fox, drumster Sandy West en zangeres Cherie Currie. Enkele bekende hitsingles uit die tijd waren ‘Cherry Bomb’, ‘Blackmail’ en ‘Schooldays’. In 1977 verliet Jackie Fox de band en werd vervangen door bassiste Vicki Blue. Ook Cherie Currie nam afscheid van de band, waarna Joan Jett de leadzang voor haar rekening nam. In 1979 viel de band uiteen. Joan Jett ging verder met haar begeleidingsband The Blackhearts en had grote hits met ‘I love Rock’n’Roll’ (1981) en ‘I Hate Myself For Loving You’ (1988). Ook Lita Ford ging solo verder als zangeres/gitariste. Een bekende hitsingle van haar was ‘Kiss Me Deadly’ (1988).
Doro Pesch, Ann Boleyn en Sabina Classen
In de jaren tachtig kregen Joan Jett en Lita Ford er collega-zangeressen bij. Bijvoorbeeld Doro Pesch, de leadzangeres van de Duitse band Warlock (1982-1989), de geliefde ‘Metal Queen’ van vele mannelijke hardrock fans. Na Warlock is ze verder gegaan onder haar eigen naam en anno 2019 geeft ze nog steeds concerten. Een ander voorbeeld is Ann Boleyn, leadzangeres van de hardrockband Hellion, die in 1987 met het album ‘Screams in the Night’ op de proppen kwam, hoewel de band al vanaf 1982 actief was. Om een album uit te brengen is meer nodig dan goede muzikanten en fraaie songs. Financieel moet het haalbaar zijn en in dat geval kan een bedrijfslening een uitkomst bieden. Ook Ann Boleyn is nog steeds actief als metal-zangeres. Een laatste voorbeeld van een legendarische rockzangeres, reeds bekend vanaf de jaren tachtig met haar Duitse band Holy Moses, is Sabina Classen. De muziek van Holy Moses laat zich omschrijven als trash metal en de band is ook nu nog actief.